dinsdag 25 december 2007
donderdag 13 december 2007
zondag 9 december 2007
Een zonnig ritje in Wageningen
Na gisteren een ritje in Achterberg achter de beren, olifanten en wolven te hebben gemaakt, zijn we vanmorgen naar Wageningen vertrokken voor een ritje met Dineke en Urta. Alskaer stapte zonder meer de trailer in, wat een verschil met de laatste keer alleen laden. Het stukje alleen met Flóki naar de wei van Jenny en Dineke, vond Alskaer spannend, maar hij deed het. Toen we er bijna waren vond hij het nodig om ineens om te keren en het bouwland op te lopen, maar toen ik hem even duidelijk gemaakt had dat dat niet echt de bedoeling was, waren we vlot bij de wei. Van daaruit hebben we een heerlijk rustig bosritje gemaakt. We kwamen flink wat andere ijslanders tegen. Flóki was over-enthousiast en liep heerlijk te rennen. Alskaer geeft weinig om het gespring van honden om zich heen gelukkig. Toen we bijna terug waren heeft Jenny nog verschillende foto's gemaakt. Bedankt Jenny! Leuk! Het laatste stukje terug was voor Alskaer weer even spannend, want dat moest echt alleen want Flóki reed met Jenny mee, maar met enige overredingskracht was ook dat geen probleem. Na afloop nog een lekkere kop koffie, soep en broodjes en toen weer huiswaarts, echt een lekker ontspannen ochtendje na alle stress van de afgelopen week. Voor meer foto's van dit gezellige ritje: KLIK HIERmaandag 3 december 2007
Alskaer krijgt nieuwe schoenen
Toen Alskaer net in Nederland was kwam de smid voor zijn nieuwe weidegenootjes. Ik heb toen besloten om even te wachten met hem opnieuw te laten beslaan, zodat hij eerst rustig kon wennen aan de nieuwe situatie. Inmiddels was het toch wel nodig en vandaag kwamen er zelfs 2 smeden aan te pas. Hij heeft zich keurig gedragen en alles rustig bekeken. Ik vraag me af of hij gewend was aan warm beslag, ik vermoed van niet, maar ook dat ging prima. Hij vond het geloof ik allemaal wel interessant en hield goed in de gaten of Diederik het wel netjes deed ;). Voor 10 en achter 8 mm met keurige kalkoengaten erin zodat we voorbereid zijn als het glad wordt.zaterdag 1 december 2007
Een redelijk heftig ritje......
Met dank aan Jenny, die vanmiddag foto's voor ons heeft gemaakt!
Vanmiddag vertrokken we na een telefoontje naar Jenny, weer bij Rosita voor een ritje richting de dierentuin. Een kort stukje heb ik er naast gelopen en alles leek prima te gaan met Nicos, die het toch allemaal wel wat spannend vond, zelfs met een zware vrachtwagen die kort langskwam (overigens lof voor de chauffeur, die keurig inhield, rustig passeerde en heel voorzichtig doorreed, toen ik aangaf dat hij ruimte moest geven voor onze jonge paarden! Fijn dat er ook zulke weggebruikers zijn). Daarna ben ik op een zeer relaxte Alskaer geklommen, die het eerste stuk meeliep of hij al jaren op straat kwam. Hij is echt cool in zijn koppie.
In het bos liepen redelijk wat mensen. We hadden helaas de pech dat er een man met een Drentsche patrijs liep, die zijn hond niet onder controle had. Toen we net voorbij de man waren vloog de hond achter Nicos aan, die zich te pletter schrok en wegvloog waardoor Rosita een vervelende duikeling maakte. Alskaer reageerde even heftig omdat Nicos wegvloog, maar was heel snel weer onder controle, zodat ik rustig kon afstappen om te kijken of Rosita iets mankeerde. Die stond gelukkig weer vlot op haar benen en Nicos kwam heel netjes terug richting zijn baasje, waardoor we hem snel konden pakken. Rosita heeft een pijnlijke rechter duim en een gevoelige nek overgehouden van dit avontuur. Onbegrijpelijk dat de baas van de hond gewoon doorwandelt, zonder te kijken of Rosita iets mankeerde. Andere wandelaars lijnden hun hond aan en kwamen direct even kijken of alles goed was. Buiten de schrik, waar zeker Rosita niet op zat te wachten, leek het weer te gaan. Nicos vastgepakt, Rosita er weer op en ik er een stukje naast met Alskaer aan de hand. Verderop ben ik weer opgestapt. En dan...... achter de dierentuin weer diezelfde vent met diezelfde hond...... Je vraagt dan of hij zijn hond nu misschien wil aanlijnen vanwege het gebeurde. Je krijgt dan als antwoord nee, het is hier losloopgebied. Omdat hij doorliep na het gebeurde, heb ik hem toen hij de hond niet aanlijnde en deze weer richting Nicos kwam, even goed verteld wat ik van hem dacht. Je kunt je toch niet voorstellen dat iemands hond een ongeluk veroorzaakt en dat die persoon vervolgens gewoon doodleuk doorwandelt zonder zich om de ruiter die op de grond ligt te bekommeren en dit vervolgens gewoon weer zou doen! Toen ik dit de 2e keer tegen hem zei was zijn antwoord: ik ben doorgelopen omdat ik doodsbang ben voor paarden..... jaja, hij stond aan de rand van het pad toen we langsreden en deed geen stap opzij, leuk excuus bedacht, maar totaal niet geloofwaardig.
Al met al een rotervaring voor Rosita en Nicos helaas. Voor mij was het gelukkig een bevestiging dat Alskaer in onbekende situaties koel kan blijven.
Vanmiddag vertrokken we na een telefoontje naar Jenny, weer bij Rosita voor een ritje richting de dierentuin. Een kort stukje heb ik er naast gelopen en alles leek prima te gaan met Nicos, die het toch allemaal wel wat spannend vond, zelfs met een zware vrachtwagen die kort langskwam (overigens lof voor de chauffeur, die keurig inhield, rustig passeerde en heel voorzichtig doorreed, toen ik aangaf dat hij ruimte moest geven voor onze jonge paarden! Fijn dat er ook zulke weggebruikers zijn). Daarna ben ik op een zeer relaxte Alskaer geklommen, die het eerste stuk meeliep of hij al jaren op straat kwam. Hij is echt cool in zijn koppie.
In het bos liepen redelijk wat mensen. We hadden helaas de pech dat er een man met een Drentsche patrijs liep, die zijn hond niet onder controle had. Toen we net voorbij de man waren vloog de hond achter Nicos aan, die zich te pletter schrok en wegvloog waardoor Rosita een vervelende duikeling maakte. Alskaer reageerde even heftig omdat Nicos wegvloog, maar was heel snel weer onder controle, zodat ik rustig kon afstappen om te kijken of Rosita iets mankeerde. Die stond gelukkig weer vlot op haar benen en Nicos kwam heel netjes terug richting zijn baasje, waardoor we hem snel konden pakken. Rosita heeft een pijnlijke rechter duim en een gevoelige nek overgehouden van dit avontuur. Onbegrijpelijk dat de baas van de hond gewoon doorwandelt, zonder te kijken of Rosita iets mankeerde. Andere wandelaars lijnden hun hond aan en kwamen direct even kijken of alles goed was. Buiten de schrik, waar zeker Rosita niet op zat te wachten, leek het weer te gaan. Nicos vastgepakt, Rosita er weer op en ik er een stukje naast met Alskaer aan de hand. Verderop ben ik weer opgestapt. En dan...... achter de dierentuin weer diezelfde vent met diezelfde hond...... Je vraagt dan of hij zijn hond nu misschien wil aanlijnen vanwege het gebeurde. Je krijgt dan als antwoord nee, het is hier losloopgebied. Omdat hij doorliep na het gebeurde, heb ik hem toen hij de hond niet aanlijnde en deze weer richting Nicos kwam, even goed verteld wat ik van hem dacht. Je kunt je toch niet voorstellen dat iemands hond een ongeluk veroorzaakt en dat die persoon vervolgens gewoon doodleuk doorwandelt zonder zich om de ruiter die op de grond ligt te bekommeren en dit vervolgens gewoon weer zou doen! Toen ik dit de 2e keer tegen hem zei was zijn antwoord: ik ben doorgelopen omdat ik doodsbang ben voor paarden..... jaja, hij stond aan de rand van het pad toen we langsreden en deed geen stap opzij, leuk excuus bedacht, maar totaal niet geloofwaardig.
Al met al een rotervaring voor Rosita en Nicos helaas. Voor mij was het gelukkig een bevestiging dat Alskaer in onbekende situaties koel kan blijven.
Abonneren op:
Posts (Atom)